Z czego wybudować dom cz. 2 – przegląd technologii budowy 

Opis najważniejszych technologii budowy dostępnych na polskim rynku cz. 2 

Z czego wybudować dom? Właściwy wybór technologii budowy  przekłada się na cenę budowy, szybkość montażu oraz koszty eksploatacji. Dlatego, odpowiadając na oczekiwania naszych czytelników, omawiamy najpopularniejsze technologie i metody budowy domu. Dziś zajmiemy się ścianami przygotowywanymi z betonu.

*(Opis technologii murowanych i drewnianych znajdziesz w naszej Gazecie500 nr 5 z 2023)

‍

Prefabrykacja betonowa

Ta metoda zrewolucjonizowała rynek mieszkaniowy w PRL i pozwoliła na szybką realizację wielu osiedli polskich miast. Najsłynniejsze z nich to chyba Ursynów dzięki komedii ,,Alternatywy 4’’ i łódzki Teofilów dzięki serialowi dla dzieci ,,Siedem Stron Świata’’.

Bloki z wielkiej płyty budzą emocje do dziś. Istnieje wiele negatywnych opinii, mitów i błędnych przekonań o takim sposobie budowania. Jaka jest prawda? Dziś w Gazecie500 odpowiemy na te wątpliwości. Zła opinia o budownictwie z „wielkiej płyty”, a właściwie budowaniu w technologii prefabrykacji betonowej, brała się w latach 70-tych z niskiej kultury ówczesnej „sztuki budowlanej”. Mieszkania oddawane w kryzysie niepozbawione były wielu usterek… ale czy była to wina technologii?
Nie – już dziś możemy sobie odpowiedzieć na to pytanie. Usterki i zła opinia wynikała z montażu oraz bardzo niskiej jakości materiałów wykończeniowych i instalacyjnych. 50 letnie bloki wytrzymują wesela, pożary, wybuchy kuchenek gazowych, działania słabych konserwatorów z administracji…

Ekspertyzy konstrukcyjne potwierdzają żywotność takich budynków do minimum 100-120 lat. W wielu takich konstrukcjach obecnie poprawiono izolacje przeciwwilgociowe, ocieplono ściany,  wymieniono instalację elektryczną, drzwi i okna. I właśnie takie zabiegi znacząco poprawiają komfort życia mieszkańców oraz wydłużają cykl życia obiektu budowlanego.
Jakie warianty ścian w tej technologii są dostępne na ten moment w Polsce?
Które z nich nadają się do budownictwa jednorodzinnego?

‍
Najbardziej popularne są 2 warianty: 

• Ściana betonowa 
• Ściana keramzytowa

Ściany betonowe, aby spełniać warunki techniczne dotyczące przenikania ciepła, składają się z warstwy nośnej i izolatora. Izolatorem może być tu styropian, wełna lub inny materiał posiadający podobne cechy. W przypadku ścian keramzytowych izolatorem są kulki keramzytowe. Niektórzy producenci oferują już ściany 3-warstwowe składające się z warstwy nośnej, izolacyjnej oraz elewacyjnej. 3-warstwowa ściana z przygotowaną w fabryce elewacją znacząco skraca cykl budowlany. Prefabrykaty przygotowywane są pod dowolny, zakupiony wcześniej projekt architektoniczny,  posiadają otwory okienne, drzwiowe i właśnie tak są dowożone na budowę.  

‍

Ściany keramzytowe  zbudowane są z cementu, zbrojenia oraz wypalanych w wysokiej temperaturze kawałków gliny. Glina doprowadzona do wrzenia po ostygnięciu staje się porowata i zawiera wewnątrz sporo powietrza. Ściana keramzytowa zbudowana jest zwykle w proporcji 70% keramzytu i 30% cementu, na specjalnie przygotowanych stołach keramzyt, wiąże się cementem. Po całkowitym wyschnięciu materiał umożliwia stworzenie trwałej i mocnej ściany, którą w całości przywozi się na budowę. 

‍

‍

‍

Zalety prefabrykacji betonowej i keramzytowej: 

Zalety:

• duża odporność na wilgoć i dobra paroprzepuszczalność
• świetna izolacyjność termiczna i akustyczna
• odporność na grzyby, pleśnie, insekty i gryzonie
• wysoka ognioodporność ścian nawet do REI 240
• dobra odporność na czynniki atmosferyczne 
• sztywna, monolityczna konstrukcja 
• budowa stanu surowego otwartego zajmuje jedynie kilkadziesiąt godzin
• część ścian wewnętrznych i zewnętrznych może stanowić dodatkowo element ozdobny

‍

Wady:

• budowa z prefabrykatów należy do wymagających, dlatego należy wybrać odpowiedniego producenta i ekipę montażową 
• ze względu na utrudniony dostęp, gdyż nie na wszystkich działkach będzie można zastosować tę technologię 
• do budowy używane są ciężkie sprzęty i dźwigi, którym należy zapewnić odpowiednie miejsce
• błędy obniżą komfort użytkowania budynku i zmniejszą pozytywne właściwości

‍

‍

Szalunek tracony 

To kolejna technologia wykorzystująca beton jako materiał nośny. W tej technologii jako formy wykorzystuje się materiały, które tworzą z betonem jedną spójną całość. W miejsce wykorzystywanego przy tradycyjnym szalunku drewna, używane są specjalnie do tego przygotowane formy ze styropianu lub płyty wiórowo-cementowe. Forma szalunku w tym przypadku po wyschnięciu będzie pełniła rolę izolatora.  Taką metodę można z powodzeniem wykorzystać przy budowania na przykład: ścian, fundamentów, ogrodzeń oraz stropów. Do tej technologii używa się różnych materiałów jako szalunku (bloki styropianowe, impregnowane płyty wiórowo-cementowe), przy niektórych konstrukcjach dodaje się również pręty zbrojeniowe.

‍

Zalety:

• odporność na czynniki zewnętrzne, biologiczne i wilgoć (duża odporność materiału)
• dodatkowe wzmocnienie konstrukcji i dodatkowa warstwa izolacyjna
• łatwość, szybkość i wygoda montażu
• rozwiązanie ekologiczne i ekonomiczne – nie tworzy się dodatkowych odpadów
• bezpieczniejsza praca na budowie (brak potrzeby rusztowań)
• precyzyjna metoda konstrukcyjna
• nie demontuje się szalunków

‍

‍

Wady: 

• szalunek tradycyjny jest tańszy od traconego, jednak prazy szalunku traconym odchodzi też część kosztów robocizny
• metoda niezbyt popularna, wymaga więc doświadczonej ekipy 
• cena

‍

Podsumowanie: ‍

Wykorzystanie betonu w budownictwie jednorodzinnym jest powszechne. To mocny i solidny materiał, a użyty w technologii prefabrykowanej pozwala prowadzić budowę przez cały rok. Dokładność i precyzja wykonania w przypadku prefabrykacji jest wyższa i unikamy błędów, które mogą występować w czasie tradycyjnego murowania. Współczesne ściany betonowe uwzględniają już na poziomie projektu rozprowadzenie instalacji elektrycznych i wod-kan. Na placu budowy pozostaje znacznie mniej odpadów.

‍

P.S. W sierpniu, w kolejnym numerze Gazety500, omówimy m.in. budowę domu w szkielecie stalowym oraz zalety i wady domów modułowych. 

‍